AGI – برنامه همه گیر برای دوره دو ساله 2021-2023 که توسط کنفرانس ایالت های مناطق تصویب شده است “خواندن آن دشوار است و کاربرد آن دشوار است ، دقیقاً مانند برنامه 2006”. او آن را در تحلیلی می نویسد پیر پائولو لونلی ، هماهنگ كننده كل ارتش سابق آناژنز ، مركز تحقيقات و پايش برنامه ريزي همه گيري.
به گفته این کارشناس ، که برای چندین کشور اروپایی پروتکل های همه گیری را تهیه کرده است ، “برنامه استراتژیک عملیاتی ملی 2021-2023” ، با هماهنگی و تصویب کنفرانس ایالت – مناطق ، “یک برنامه همه گیری نیست اما مخلوط صورت برای کسب تنها بخشی از مهارتهای لازم برای ایجاد یک برنامه همه گیری. عناصر وجود دارد ، اما نه همه ، در مورد آماده سازی ، و عناصر پاسخ ، اما همه موارد لازم نیست. “
“برخی از منابع لازم از بین رفته است”
به طور خاص ، طرح همه گیر برای “آماده اجرا شدن” وجود واقعی موجود را فرض می کند منابع لازم “.
این منابع “در سال 2007 توسط شاخه WHO ، دبیرخانه مقررات بین المللی بهداشت (CSR) در هشت پایه ظرفیت“بدون این مهارت ها ، برنامه” همچنان ادامه دارد کتاب رویایی “ و تا حدی برای لونلی این خطری است که سند جدید با آن روبرو است.
“نقایص اصلی مفهومی ناشی از مطالعه بخشنامه” توسط لونلی مشخص شده است “در ناقص و در برخی بخشها عدم عضویت با دستورالعمل های WHO و مقررات بین المللی بهداشت ، در دست کم گرفتن جدی نقش توانایی “هماهنگی استراتژیک” در صورت عدم وجود قوانین حمایتی مورد نیاز در مقررات بین المللی بهداشت ، در صورت عدم وجود یک برنامه سطح استراتژیک ، در یک سازمان دستور و کنترل ناقص که در مواقع اضطراری می تواند به هیسترزیس خطرناک تبدیل شود “.
“زبان بوروکراتیک”
لونلی همچنین از نحوه نگارش طرح انتقاد دارد. “کافی است که مقایسه کنیم – او می نویسد – طرح واکنش همه گیر سوئیس در سال 2018 با وزارت بهداشت برای درک یک تفاوت بزرگ. سادگی و وضوح ارائه در مقاله اول با استفاده مکرر از” بوروکرات “در تضاد است در دوم این می تواند منشا تعابیر ، درگیری ها ، اختلافات و سو mis تفاهم ها علاوه بر این ، تقریباً تفویض کامل منابع انسانی و ظرفیت ها به مناطق منجر به ظهور خواهد شد سرعتهای متفاوت و چه کسی می داند که چند مشکل دیگر بین اختلافات و اختلافات “.
